வள்ளலாரின் சரியைகருமமார்கம் (vaḷḷalāriṉ cariyaikarumamārgam - disciplinary servitude path of vallalar)

Similar to श्री गौतमबुद्ध (śrī gautamabuddha), வள்ளலார் (vaḻḻalār) established the சங்கம் / सङ्ग (saṅgam / saṅgha – confluence / assembly). He founded the சமரச வேத சன்மார்க சங்கம் / समरसवेदसन्मार्गसङ्घ (samarasa vēda sanmārga saṅgam / samarasavedasanmārgasaṅgha- pure society for the vedic harmony) which was later renamed as சமரச சுத்த சன்மார்க சத்திய சங்கம் / समरसशुद्धसन्मार्गसत्यसङ्घ (samarasa sudda sanmārga sattiya saṅgam / samarasaśuddhasanmārgasatyasaṅgha– pure society of the universal true path). In his உபதேசக் குறிப்புகள் (upadēsakkuṛippugaḻ - instruction notes), the noble saint வள்ளலார் (vaḻḻalār) defines சன்மார்கச்சங்கம் / सन्मार्गसङ्ग (sanmārgaccaṅgam / sanmārgasaṅga – truth assembly) as 

Original	Transliteration	Translation
சீவகாருணிய ஒழுக்கமென்பது என்னெனில்:- சீவர்களுக்குச் சீவர்கள் விஷயமாக உண்டாகின்ற ஆன்ம உருக்கத்தைக் கொண்டு தெய்வவழிபாடு செய்து வாழ்தலென்று அறிய வேண்டும்.	jīvakāruṇiya oḹukkamenbadu ennenil:- jīvargaḻukkuc jīvargaḻ viśayamāga uṇḍāginṛa ānma urukattaik koṇḍu teivavaḹpāḍu seidu vāḹtalenṛu aṛya vēṇḍum	what is meant by leading a life of compassion towards all living beings: It is to live, worshipping God, by the melting of the soul of living beings, towards other living beings. -translation by Smt.Sethu, Sadhana Nikentan
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - jīvakāruṇiya oḹukkam) (1)

Please remember that ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (jīva kāruṇya oḹukkam – discipline of compassionate towards life) is considered to be the prerequisite சுத்தசன்மார்கத்தின் முதல் காரணம் (suddasanmārgattin mudal kāraṇam – primary instrument/cause of the pure true-path) and that is why, வள்ளலார் (vaḻḻalār) has given highest emphasis to the same. In fact, this topic forms the largest part of his prose sermons – running through three sections, wherein the saint explains thus:  

Original	Transliteration	Translation
ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கமே கடவுள் வழிபாடு உலகத்தில் மனிதப்பிறப்பைப் பெற்றுக்கொண்டவர்கள் இந்தப் பிறப்பினால் அடையத்தக்க ஆன்மலாபத்தைக் காலமுள்ள போதே அறிந்து அடையவேண்டும். அந்த ஆன்மலாபம் எதுவென்று அறியவேண்டில்:- எல்லா அண்டங்களையும், எல்லாப் புவனங்களையும், எல்லாப் பொருள்களையும், எல்லாச் சீவர்களையும், எல்லா ஒழுக்கங்களையும், எல்லாப் பயன்களையுந் தமது பூரண இயற்கை விளக்கமாகிய அருட்சத்தியால் தோன்றி விளங்க விளக்கஞ் செய்விக்கின்ற இயற்கை உண்மை வடிவினராகிய கடவுளின் பூரண இயற்கை இன்பத்தைப் பெற்று எக்காலத்தும், எவ்விடத்தும், எவ்விதத்தும், எவ்வளவும் தடைபடாமல் வாழ்கின்ற ஒப்பற்ற பெரியவாழ்வே இந்த மனிதப் பிறப்பினால் அடையத்தக்க ஆன்மலாபமென்று உண்மையாக அறியவேண்டும். இயற்கை இன்பத்தைப் பெற்றுத் தடைபடாமல் வாழ்கின்ற அந்தப் பெரியவாழ்வை எதனால் அடையக்கூடுமென்று அறியவேண்டில்:- கடவுளின் இயற்கை விளக்கமாகிய அருளைக் கொண்டே அடையக்கூடும் என்றறிய வேண்டும். கடவுளின் இயற்கைவிளக்கமாகிய அருளை எதனாற் பெறக்கூடுமென்று அறியவேண்டில்:- சீவகாருணிய ஒழுக்கத்தினால் கடவுள் அருளைப் பெறக்கூடுமல்லது வேறெந்த வழியாலும் சிறிதும் பெறக்கூடாது என்று உறுதியாக அறிதல் வேண்டும். கடவுள் அருளைச் சீவகாருணிய ஒழுக்கத்தினால் பெறக் கூடுமல்லது வேறெந்த வழியாலும் பெறக்கூடா தென்பது எப்படி என்னில்:- அருளென்பது கடவுள் தயவு, கடவுளியற்கை விளக்கம். சீவகாருணிய மென்பது சீவர்கள் தயவு, சீவர்கள் ஆன்ம இயற்கை விளக்கம். இதனால் தயவைக் கொண்டு தயவைப் பெறுதலும் விளக்கத்தைக் கொண்டு விளக்கத்தைப் பெறுதலுங் கூடும். வேறொன்றினால் பெறக்கூடாமை அனுபவமாகலின், சீவகாருணியத்தைக் கொண்டு அருளைப் பெறுதல் கூடும்; வேறொன்றினாலும் பெறக்கூடாமை நிச்சயம். இதற்கு வேறு பிரமாணம் வேண்டாமென்றறிய வேண்டும். அருளைப் பெறுவதற்குச் சீவகாருணியமே வழியாதலால், ஞான வழி என்பதும் சன்மார்க்கம் என்பதும் சீவகாருணிய ஒழுக்கம் என்றும், அஞ்ஞான வழி என்பதும் துன்மார்க்கம் என்பதும் சீவ காருணிய ஒழுக்கமில்லாமை என்றும் அறியப்படும். சீவகாருணியம் விளங்கும்போது அறிவும் அன்பும் உடனாக நின்று விளங்கும்; அதனால் உபகாரசத்தி விளங்கும்; அந்த உபகாரசத்தியால் எல்லா நன்மைகளுந் தோன்றும். சீவகாருணியம் மறையும்போது அறிவும் அன்பும் உடனாக மறையும்; அதனால் உபகாரசத்தி மறையும்; உபகாரசத்தி மறையவே எல்லாத் தீமைகளுந் தோன்றும். ஆகலின் புண்ணிய மென்பது சீவகாருணியமொன்றே என்றும், பாவமென்பது சீவகாருணிய மில்லாமையொன்றே என்றும் அறியப்படும். சீவகாருணிய ஒழுக்கத்தினால் வரும் விளக்கமே கடவுள் விளக்கமென்றும், சீவகாருணிய ஒழுக்கத்தினால் வரும் இன்பமே கடவுள் இன்பமென்றும், இவ்விளக்கத்தையும் இன்பத்தையும் பலகால்கண்டு அனுபவித்துப் பூர்த்தியடைந்த சாத்தியர்களே சீவன் முத்தரென்றும், அவர்களே கடவுளை அறிவால் அறிந்து கடவுள்மயம் ஆவார்கள் என்றும் சத்தியமாக அறிய வேண்டும்	jīvakāruṇya oḹukkamē kaḍavuḻ vaḹipāḍu ulagattil manidappiṛppaip peṛṛkkoṇḍavargaḻ indap piṛppināl aḍaiyattakka ānmalābattaik kālamuḻḻapōdē aṛindu aḍaiyavēṇḍum. anda āṇmalābam eduvenṛu aṛiyavēṇḍil ellā aṇḍaṅgaḻaiyum ellāp buvanaṅgaḻaiyum, ellāp poruḻgalaiyum, ellā jīvargaḻaiyum, ellā oḹukkaṅgaḻaiyum ellā payangaḻaiyum tamadu pūraṇa iyarkkai viḻakkamāgiya aruṭsattiyāl tōnṛi viḻaṅga viḻakkaṅj ceivikkinṛadu iyarkkai uṇmai vaḍivinarāgiya kaḍavuḻin pūraṇa iyaṛkai inbattaip peṛṛu ekkālattum, evviḍattum, evvidattum, evvaḻavum taḍaippaḍāmal vāḹginṛa opaṛṛa periavāḹvē inda manidap piṛappināl aḍaiyattakka ānmālābamenṛu uṇmaiyāga aṛiyavēṇḍum. iyaṛkai inbattaip peṛṛut taḍaippaḍāmal vāḹginṛa andap periyavāḹvai edanāl aḍaiyakkūḍumenṛu aṛiyavēṇḍil:- kaḍavuḻin iyaṛkai viḹkkamāgiya aruḻaikkoṇḍē aḍaiyakkūḍum enṛaṛiya vēṇum. kaḍavuḻin iyaṛkai viḻakkamāgiya aruḻai edanāṛ peṛkkūḍumenṛu aṛiyavēṇḍil:- jīvakāruṇiya oḹukkattināl kaḍavuḻ aruḻaip peṛkkūḍumalladu vēṛenda vaḹyālum siṛidum peṛakkūḍādu enṛu uṛudiyāga aṛidal vēṇḍum. kaḍavuḻ aruḻai jīvakāruṇiya oḷukkattināl peṛakkūḍumalladu vēṛenda vaḹyālum peṛakkūḍādenbau eppaḍi ennil:- aruḻenbadu kaḍavuḻ dayavu, kaḍavuḻiyaṛkai viḻakkam. jīvakāruṇiyamenbadu jīvargaḻ dayavu, jīvargaḻ ānma iyaṛkai viḻakkam idanāl dayavaikkoṇḍu dayavaip perudalum viḻakkattaik koṇḍu viḻakkattai peṛudaluṅkūdum. vēṛonṛināl peṛakkūḍāmai anubavamāgalin, jīvakkaruṇiyattaikkoṇḍu aruḻaippeṛudal kūḍum. vēṛonṛnāl peṛakkūḍāmai niccayam. idaṛku vēṛu piramāṇam vēṇḍāmenṛaṛiya vēṇḍum. ruḻaip peṛuvadaṛkuc jīvakāruṇiyamē vaḹyādalāl, jñāna vaḹi enbadum sanmāggam enbadum jīvakaruṇiya oḹkkam enṛum, anjñāna vaḹ enbadum dunmākkam enbadum jīvakāruṇiya oḹkkumillāmai enṛum aṛiyappaḍum. jīvakāruṇiyam viḻaṅgumpōdu aṛivum anbum uḍanāga ninṛu viḹaṅgum; adanāl upakārasiddi viḻaṅgum; anda upakārasiddiyāl ellā nanmaigaḻuntōnṛum. jīvakāruṇiyam maṛaiyum bōdu aṛivum anbum uḍanāga maṛaiyum; adanāl upakārasakti maṛaiyum; upakārasakti maṛaiyavē ellāt tīmaigaḻuntōnṛum āgalin puṇṇiyamenbadu jīvakāruṇiyamonṛē enṛum, pāvamenbadu jīvakāruṇiyamillamaiyonṛē enṛum aṛiyappaḍum. jīvakāruṇiya oḹkkattināl varum viḻakkamē kaḍavuḻ viḻakkamenṛum, jīvakāruṇiya oḹkkattināl varum inbamē kaḍavuḻ inbamenṛum, ivviḻakkattaiyum inbattaiyum palakālkaṇḍu anubavittup pūrttiyaḍainda sāttiyargaḻē jīvanmuttarenṛum, avargaḻē kaḍavuḻai aṛivāl aṛindu kaḍavuḻmayam āvārgaḻ enṛum sattiyamāga aṛiyavēṇḍum.	Those who got human birth in this world should understand and obtain the benefit for the soul which is attainable through this birth, while there is still time. To understand what is meant by the benefit for the soul: One should understand truly that the benefit for the soul is to live the unique great life at all times, at all places and in all ways without any sort of hindrance, obtaining the Absolute Natural Bliss of God, who by His Power of Grace has made all the universes, all the worlds, all the things, all the living beings, all the ways of living and all the uses manifest and exist and enlighten them. To know, by which to attain that great life, where one lives without any obstacle obtaining the Natural Bliss: It should be known that it can be obtained only by Grace which is God's Natural Manifestation. To know, how to obtain Grace which is God's Natural Manifestation: It should be known positively that God's Grace can be obtained only by leading a life of compassion towards all living beings and that not even a little of it can be obtained by any other means, How is it that God's Grace can be obtained only by leading a life of compassion towards all living beings and not by any other means?. Grace is God's Mercy, God's Natural Manifestation, compassion means living beings' sympathy or their souls' natural manifestation. Therefore it is certain that by sympathy we can get mercy and by manifestation get manifestation. It is the experience that it cannot be obtained by any other thing; therefore Grace can be obtained only by being compassionate to other living beings and not by any other thing. It should be understood that no other proof is necessary for this. As compassion to living beings is the only way to obtain Grace, it will be known that the way of knowledge and the virtuous path of leading the life of compassion towards all beings and that the way of nescience or the path of vice is leading the life without compassion towards living beings. When compassion to living beings manifests, knowledge and love will blossom along with it; therefore helping power manifests; because of that helping power all good benefits will appear, when compassion to living beings disappear, knowledge and love will disappear immediately, therefore helping power will disappear, and when it disappears all evils will appear. Therefore it is understood that virtue is nothing but showing compassion to living beings and vice means to be without compassion to living beings. It should be known as the sworn truth, that the enlightenment coming out of leading a life of compassion towards living beings is the Enlightenment of God and the bliss coming out of leading a life of compassion towards living beings is the Divine Bliss, and the liberated ones while they are still living are only those who have attained their goal, having seen and enjoyed this Manifestation and Bliss for a long time and are thus fulfilled, and then only they will know God by knowledge and will become God himself. -translation by Smt.Sethu, Sadhana Nikentan
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - jīvakāruṇiya oḹukkam) (1)

Again, in his அருள்நெறி (aruḻ neṛi - path of grace), the noble saint very categorically explains the dependency and relationship between human compassion and divine grace thus:

Original	Transliteration	Translation
கடவுளது திருவருளை எவ்வாறு பெறக்கூடும்? அருளென்பது கடவுள் தயவு. ஜீவகாருண்ய மென்பது ஜீவர்கள் தயவு. ஆதலால் சிறு வெளிச்சத்தைக்கொண்டு பெரு வெளிச்சத்தைப் பெறுவதுபோல், சிறிய தயவாகிய ஜீவ தயவைக் கொண்டு பெருந்தயவாகிய கடவுளருளைப் பெறவேண்டும்.	kaḍavuḻadu tiruvaruḻai evvāṛu peṛakkūḍum? aruḻenbadu kaḍavuḻ dayavu jīvakāruṇiyamenbadu jīvargaḻ dayavu ādalāl siṛu veḻiccattaikkoṇḍu peruveḻiccattaip peṛuvadupōl, siṛiya dayavāgiya jīvadayavaikkkoṇḍu perundayavāgiya kaḍavuḻaruḻaippeṛaveṇḍum.	How is it possible to gain God's Grace? Grace means God's mercy. Human-compassion means human mercy. Hence, just like gaining major light with the support of small light , with the means of minor-mercy viz. human-mercy, (we) should obtain God's Grace. -(free-flow) translation by self.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - அருள்நெறி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - aruḻneṛi)

Like in Buddhism, துக்கம் / दुःख (dukkam / duḥkha - suffering) in the vicious cycle of mundane human life and its eventual நிவர்த்தி /निवर्ति (nivartti / nivarti - removal) forms the main crux in the philosophy of the noble saint, வள்ளலார் (vaḻḻalār). According to him, the main common causes of துக்கம் / दुःख (dukkam / duḥkha - suffering) in life includes பசி (pasi - hunger), தாகம் (dāgam – thirst), பினி (pini – pain), மூப்பு (mūppu – oldage), பயம் (bayam – fear), கவலை (kavalai - worry) & சாக்காடு (sākkāḍu - death) and the practice of ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (jīva kāruṇya oḹukkam – discipline of compassionate towards life) helps in துக்கநிவர்த்தி / दुःख निवर्ति (dukkanivartti / duḥkha nivarti –suffering removal).

Hence, again, just as in Jainism, the natural corollary of ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம் (jīva kāruṇya oḹukkam – discipline of compassionate towards life) is the practice of கொல்லாமை/அகிம்சை (kollaamai / agimsai - non-violence) and hence was always an integral part of the preaching of வள்ளலார் (vaḻḻalār). He gave very strict instructions to his disciples to follow. For example, in his famous canto titled “அருள்விளக்கமாலை (aruḻviḻakkamālai – grace-elucidation garland)”, the noble saint sings thus:

Original	Transliteration	Translation
கொலைபுரிவார் தவிரமற்றை எல்லாரும் நினது குலத்தாரே நீஎனது குலத்துமுதல் மகனே மலைவறவே சுத்தசிவ சமரசசன் மார்க்கம் வளரவளர்ந் திருக்கஎன வாழ்த்தியஎன் குருவே நிலைவிழைவார் தமைக்காக்கும் நித்தியனே எல்லா நிலையும்விளங் குறஅருளில் நிறுத்தியசிற் குணனே புலையறியாப் பெருந்தவர்கள் போற்றமணிப் பொதுவில் புனிதநடத் தரசேஎன் புகலும்அணிந் தருளே.	kolaipurivār taviramaṟṟai ellārum niṉatu kulattārē nī'eṉatu kulattumutal makaṉē malaivaṟavē cuttaciva camaracacaṉ mārkkam vaḷaravaḷarn tirukka'eṉa vāḻttiya'eṉ kuruvē nilaiviḻaivār tamaikkākkum nittiyaṉē ellā nilaiyumviḷaṅ kuṟa'aruḷil niṟuttiyaciṟ kuṇaṉē pulaiyaṟiyāp peruntavarkaḷ pōṟṟamaṇip potuvil puṉitanaṭat taracē'eṉ pukalumaṇin taruḷē.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: அருள்விளக்கமாலை (tiru aruṭpā: aruḻviḻakkamālai) (6.37.70)

Thus, as the noble saint-poet  வள்ளலார் (vaḻḻalār)  strongly declares,  only those who practice கொல்லாமை/அகிம்சை (kollaamai / agimsai - non-violence) are allowed in the abode of God and are considered His clan. In fact, the Lord accepted வள்ளலார் (vaḻḻalār) as His chosen member of the Divine clan, only because the saint complies with this pre-requisite eligibility criteria. In the next verse, the noble saint, further explains thus:    

Original	Transliteration	Translation
உயிர்க்கொலையும் புலைப்பொசிப்பும் உடையவர்கள் எல்லாம் உறவினத்தார் அல்லர்அவர் புறஇனத்தார் அவர்க்குப் பயிர்ப்புறும்ஓர் பசிதவிர்த்தல் மாத்திரமே புரிக பரிந்துமற்றைப் பண்புரையேல் நண்புதவேல் இங்கே நயப்புறுசன் மார்க்கம்அவர் அடையளவும் இதுதான் நம்ஆணை என்றெனக்கு நவின்றஅருள் இறையே மயர்ப்பறுமெய்த் தவர்போற்றப் பொதுவில்நடம் புரியும் மாநடத்தென் அரசேஎன் மாலைஅணிந் தருளே.	uyirkkolaiyum pulaippocippum uṭaiyavarkaḷ ellām uṟaviṉattār allar'avar puṟa'iṉattār avarkkup payirppuṟumōr pacitavirttal māttiramē purika parintumaṟṟaip paṇpuraiyēl naṇputavēl iṅkē nayappuṟucaṉ mārkkamavar aṭaiyaḷavum itutāṉ namāṇai eṉṟeṉakku naviṉṟa'aruḷ iṟaiyē mayarppaṟumeyt284 tavarpōṟṟap potuvilnaṭam puriyum mānaṭatteṉ aracē'eṉ mālai'aṇin taruḷē.	Oh gracious God Who told me: “All those who take a life and who eat flesh are not our near and dear kin, they are outcasts to us; help them in respect of assuaging the despicable hunger otherwise do not speak to them words of courtesy with ardour, nor give them your friendship here on earth till they join the desirable True Path. This, indeed, is Our Command!” Oh my King of the great dance Who dance in the Common Hall in Thillai with men of mayaa-dispelling true thavam paying obeisance to You! -translation by Vanmiknathan
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: அருள்விளக்கமாலை (tiru aruṭpā: aruḻviḻakkamālai) (6.37.71)

The saint gave highest emphasis for all human beings to inculcate பூரண ஒழுக்கம் / पूरण अभ्यास (pūraṇa oḹukkam / pūraṇa abhyāsa -   holistic discipline) which includes the self-disciplining cutting across the magic quadrant of இந்திரிய ஒழுக்கம் / इन्द्रिय अभ्यास्य (indiriya oḹukkam / indriya abhyāsa – sense discipline), கரண ஒழுக்கம் /करण अभ्यास (karaṇa oḹukkam / karaṇa abhyāsa – psychic discipline), ஜீவ ஒழுக்கம் /जीव अभ्यास (jīva oḹukkam /jīva abhyāsa   – life discipline) & ஆன்ம ஒழுக்கம் / आत्म अभ्यास (ānma oḹukkam /ātma abhyāsa  – spirit discipline).   

This fact is testified by வள்ளலார் (vaḻḻalār) as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace)".  

Original	Transliteration	Translation
சன்மார்க்கப் பெருநெறியின் ஒழுக்கங்கள் இந்திரிய ஒழுக்கம், கரண ஒழுக்கம், ஜீவ ஒழுக்கம், ஆன்ம ஒழுக்கம் என நான்கு வகைப்படும்	saṉmārkkap peruneṟiyiṉ oḻukkaṅkaḷ intiriya oḻukkam, karaṇa oḻukkam, jīva oḻukkam, āṉma oḻukkam eṉa nāṉku vakaippaṭum	sense discipline, psychic discipline, personal discipline and soul discipline are the four disciplines relating to the supreme tradition of truth-path. -free-flow translation by self
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

We shall now quickly look into each of these நான்குவகை சன்மார்க ஒழுக்கங்கள் (nānguvagai sanmārga oḹukkaṅgaḻ - four-fold disciplines of truth path):

 

 இந்திரிய ஒழுக்கம் / इन्द्रिय अभ्यास्य (indiriya oḹukkam / indriya abhyāsa – sense discipline):  

The இந்திரிய ஒழுக்கம் /इन्द्रिय अभ्यास्य (indiriya oḹukkam / indriya abhyāsa – sense discipline) refers to the set of disciplinary rituals that help in the purification process of the विंशति अशुद्ध माया तत्त्वानि (viṃśati aśuddha māyā tattvāni – twenty impure mystery evolutes) classified under the following categories:

#	சுத்தி வகை / वर्ग शुद्धेः (suddi vagai / varga śuddheḥ - type of cleansing)	சுத்தமாகும் தத்துவங்கள் / पवित तत्त्वानि (suddamāgum tattuvaṅgaḻ / pavita tattvāni – evolutes cleansed)
1	ஐவகை தூலபூதங்களின் சுத்தி / शुद्धि पञ्चविधस्थूलभूततत्त्वानाम् (aivagai tūlabūdaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhasthūlabhūtatattvānām – cleansing of five-fold-gross elements)	நிலம் / पृथ्वी (nilam / pṛthvī - earth) நீர் / अपस् (nīr / apas – water) நெருப்பு / अग्नि (neruppu / agni – fire) காற்று / वायु (kāṛṛu / vāyu - air) & ஆகாயம் / आकश (akāyam / ākaśa – space)
2	ஐவகை கர்மேந்திரியங்களின்  சுத்தி  /शुद्धि पञ्चविधकमेन्द्रियाणाम् (aivagai karmEndriyaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhakamendriyāṇām – cleansing of fivefold conative senses)	வாய் / वाक् (vāi/vāk - voice) கை /पाणि  (kai/pāṇi - hand) கால் / पाद (kāl /pāda - foot) மலவாய் / पायु (malavāi /pāyu - anus) கருவாய்/उपस्थ (karuvāi / upastha - genital)
3	ஐவகை ஞானேந்திரியங்களின் சுத்தி /शुद्धि पञ्चविधज्ञानेन्द्रियाणाम् (aivagai jñānendiriyaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhajñānendriyāṇām – cleansing of fivefold cognitive senses)	கண் / चक्षु (kaṇ / cakṣu –eye) நாசி / नसिका (nāsi / nasikā - nose) செவி / क्ष्रेत्र (sevi / kṣretra - ear)  நாக்கு / जीव्ह (nākku / jivha– tongue) தோல் / चर्मन् (tōl / carman – skin)
4	ஐவகை தன்மாத்திரைகளின் சுத்தி /    शुद्धि पञ्च तन्मात्राणि (aivagai tanmāttiraigaḻin suddi / śuddhi pañca tanmātrāṇi – cleansing of fivefold sensations)	கண் வழி பார்வை/ रूप प्रति चक्षु (kaṇ vaḹi pārvai/ rūpa prati cakṣu – vision through eye) நாசி வழி நாற்றம் / गन्ध प्रति नसिका (nāsi vaḹi nāṛṛam / gandha prati nasikā - smell through nose) செவி வழி கேள்வி / श्रवन प्रति क्ष्रेत्र (sevi vaḹi kēḻvi/ śravana prati kṣretra - hearing through ear)  நாக்கு வழி சுவை/ रुचि  प्रति जीव्ह (nākku vaḹi suvai/ ruci prati jivha– taste through tongue) தோல் வழி உணர்வு / स्पर्श प्रति चर्मन् (tōl vaḹi uṇarvu / sparśa prati carman – touch through skin)

    The physical austerities help in taming and cleansing one’s physical environment, body and the senses.  In तन्त्रसाधन (tantrasādhana - tantric ritual) this process is technically called as पञ्चभूतशुद्धि (pañcabhūtaśuddhi – five-elements cleansing) wherein the தூலபூத சரீரம் / स्थूलभूत शरीर (tūlabūta sarīram / sthūla bhūta śarīra - gross physical body) made of the पञ्चमहाभूतानि (pañcamahābhūtāni – five physical elements) viz. various solids, liquids, gases etc., making up his physical body (including muscles,  bones, intestines, blood, urine,  gases etc.) have to be  cleansed and maintained in a healthy condition, conducive for him to take the journey without any physical ailments. Such process of cleansing the தூலபூத சரீரம் / स्थूलभूत शरीर (tūlabūta sarīram / sthūla bhūta śarīra - gross physical body) is also called as காயசுத்தி / कायशुद्धि (kāyasuddi / kāyaśuddhi – body purification).

To this end, வள்ளலார் (vaḻḻalār) as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace) prescribes the following best practices: 

Original	Transliteration	Translation
இந்திரிய ஒழுக்கம் என்பது - நாத முதலிய ஸ்தோத்திரங்களை உற்றுக் கேட்டல், மற்றவை கேளாதிருத்தல், கொடுஞ்சொல் முதலியவை செவிபுகாமல் நிற்றல், அசுத்தங்களைத் தீண்டாதிருத்தல், கொடூரமாகப் பாராதிருத்தல், ருசியின்மீது விருப்பமின்றியிருத்தல், சுகந்தம் விரும்பாதிருத்தல், என்னும் ஞானேந்திரிய ஒழுக்கமும்; இனிய வார்தையாடுதல், பொய் சொல்லாதிருத்தல், ஜீவஹ’ம்சை நேரிடுங்கால் எவ்விதத் தந்திரத்திலாவது தடைசெய்தல், பெரியோரிடத்திற் செல்லுதல் - என்றால் - சாதுக்களிடம் பரிச்சயம் பண்ணுதல் உயிர்க்கு உபகரிக்கு நிமித்தம் சஞ்சரித்தல், உயிர்க்கு உபகார நிமித்தம் கையால் உபகரித்தல், மலஜல பாதைகள் அளவு மீறாமலும் கிரமங் குறையாமலும் அளவைபோல் தந்திர ஓஷதிகளாலும் ஆகாரப் பக்குவத்தாலும் பவுதிகப் பக்குவத்தாலும் செய்வித்தல் என்னும் கருமேந்திரிய ஒழுக்கமும் ஆகும்.	indiriya oḻukkam eṉpatu - nāta mutaliya stōttiraṅkaḷai uṟṟuk kēṭṭal, maṟṟavai kēḷātiruttal, koṭuñcol mutaliyavai cevipukāmal niṟṟal, acuttaṅkaḷait tīṇṭātiruttal, koṭūramākap pārātiruttal, ruciyiṉmītu viruppamiṉṟiyiruttal, cukantam virumpātiruttal, eṉṉum ñāṉēntiriya oḻukkamum; iṉiya vārtaiyāṭutal, poy collātiruttal, jīvaha’mcai nēriṭuṅkāl evvitat tantirattilāvatu taṭaiceytal, periyōriṭattiṟ cellutal - eṉṟāl - cātukkaḷiṭam pariccayam paṇṇutal uyirkku upakarikku nimittam cañcarittal, uyirkku upakāra nimittam kaiyāl upakarittal, malajala pātaikaḷ aḷavu mīṟāmalum kiramaṅ kuṟaiyāmalum aḷavaipōl tantira ōṣatikaḷālum ākārap pakkuvattālum pavutikap pakkuvattālum ceyvittal eṉṉum karumēntiriya oḻukkamum ākum
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

கரண ஒழுக்கம் /करण अभ्यास (karaṇa oḹukkam / karaṇa abhyāsa – psychic discipline)

The term கரண ஒழுக்கம் /करण अभ्यास (karaṇa oḹukkam / karaṇa abhyāsa – instrument discipline) actually refers to the அந்தக்கரண ஒழுக்கம்/अन्तःकरण अभ्यास (antakkaraṇa oḹukkam / antaḥkaraṇa abhyāsa – inner instrument discipline) wherein the அந்தக்கரணம் /अन्तःकरण (antakkaraṇam / antaḥkaraṇa – inner instrument) corresponds to the चतुर्विध मानस शक्तिताः (caturvidha mānasa śaktitāḥ - four-fold mental faculties) viz. மனம் / मनस् (manam / manas - mind), புத்தி / बुद्धि (buddi / buddhi – intellect), சித்தம் / चित्त (cittam / citta - memory) & அகங்காரம் /अहंकार (agaṅkāram / ahaṃkāra – self-arrogation / ego).

The term கரண ஒழுக்கம் /करण अभ्यास (karaṇa oḹukkam / karaṇa abhyāsa – instrument discipline) actually refers to the அந்தக்கரண ஒழுக்கம்/अन्तःकरण अभ्यास (antakkaraṇa oḹukkam / antaḥkaraṇa abhyāsa – inner instrument discipline) wherein the அந்தக்கரணம் /अन्तःकरण (antakkaraṇam / antaḥkaraṇa – inner instrument) corresponds to the நாண்வகை மானச சக்திகள் / चतुर्विध मानस शक्तिताः (nāṇvagai mānasa sattigaḻ / caturvidha mānasa śaktitāḥ - four-fold mental faculties) viz.

#	சுத்தி வகை / वर्ग शुद्धेः (suddi vagai / varga śuddheḥ - type of cleansing)	சுத்தமாகும் தத்துவங்கள் / पवित तत्त्वानि (suddamāgum tattuvaṅgaḻ / pavita tattvāni – evolutes cleansed)
1	ஐவகை தூலபூதங்களின் சுத்தி / शुद्धि पञ्चविधस्थूलभूततत्त्वानाम् (aivagai tūlabūdaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhasthūlabhūtatattvānām – cleansing of five-fold-gross elements)	மனம் / मनस् (manam / manas - mind), புத்தி / बुद्धि (buddi / buddhi – intellect), சித்தம் / चित्त (cittam / citta - memory) & அகங்காரம் /अहंकार (agaṅkāram / ahaṃkāra – self-arrogation / ego).

To this end, வள்ளலார் (vaḻḻalār) as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace) prescribes the following best practices: 

Original	Transliteration	Translation
கரண ஒழுக்கம் என்பது - சிற்சபையின் கண் மனதைச் செலுத்துவது தவிர மற்றெந்தவகை ஆபாசத்திலும் செலுத்தாமல் இழுத்து மேற்குறித்த இடத்தில் நிறுத்துதல், பிறர் குற்றம் விசாரியாதிருத்தல், தன்னை மதியாதிருத்தல், செயற்கைக் குணங்களாலுண்டாகிய கெடுதிகளை நீக்கி இயற்கையாகிய சத்துவ மயமாயிருத்தல், பிறர்மேற் கோபியா திருத்தல், தனது சத்துருக்களாகிய தத்துவங்களைக் கோபித்தல், அக்கிரம அதிக்கிரமப் புணர்ச்சி செய்யாதிருத்தல் முதலியவாம்.	karaṇa oḻukkam eṉpatu - ciṟcapaiyiṉ kaṇ maṉataic celuttuvatu tavira maṟṟentavakai āpācattilum celuttāmal iḻuttu mēṟkuṟitta iṭattil niṟuttutal, piṟar kuṟṟam vicāriyātiruttal, taṉṉai matiyātiruttal, ceyaṟkaik kuṇaṅkaḷāluṇṭākiya keṭutikaḷai nīkki iyaṟkaiyākiya cattuva mayamāyiruttal, piṟarmēṟ kōpiyā tiruttal, taṉatu catturukkaḷākiya tattuvaṅkaḷaik kōpittal, akkirama atikkiramap puṇarcci ceyyātiruttal mutaliyavām.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

ஜீவ ஒழுக்கம் /जीव अभ्यास (jīva oḹukkam /jīva abhyāsa  – life discipline)

    As part of the ஜீவ ஒழுக்கம் /जीव अभ्यास (jīva oḹukkam /jīva abhyāsa  – life discipline), the साधक (sādhaka - practitioner) not only purifies his soul, but also starts practising the अद्वैत भावन (advaita bhāvana – non dualistic attitude) of equally treating all humans without any kind of discriminations in terms of religion, nationality, caste, creed, economic status, educational status etc. இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār), as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace) prescribes the following best practices:

Original	Transliteration	Translation
ஜீவ ஒழுக்கம் என்பது - எல்லா மனிதரிடத்தும் ஜாதி, சமயம், குலம், கோத்திரம், சூத்திரம், சாத்திரம், தேசம், மார்க்கம், உயர்வு, தாழ்வு முதலிய பேதமற்றுத் தானாக நிற்றல் முதலியவாம்	jīva oḻukkam eṉpatu - ellā maṉitariṭattum jāti, camayam, kulam, kōttiram, cūttiram, cāttiram, tēcam, mārkkam, uyarvu, tāḻvu mutaliya pētamaṟṟut tāṉāka niṟṟal mutaliyavām
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

ஆன்ம ஒழுக்கம் / आत्म अभ्यास (ānma oḹukkam /ātma abhyāsa  – spirit discipline)

    Theअद्वैत भावन साधकस्य (advaita bhāvana sādhakasya – non-dualistic attitude of practitioner), as part of the ஆன்ம ஒழுக்கம் / आत्म अभ्यास (ānma oḹukkam /ātma abhyāsa – spirit discipline) improves further beyond seeing all just humans as equals, the साधक (sādhaka - practitioner) begins to see God in everything and everything in God. இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār), as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace) prescribes the following best practices:

Original	Transliteration	Translation
ஆன்ம ஒழுக்கம் என்பது - எண்பத்து நான்கு நூறாயிரம் யோனி பேதங்களிடத்து முள்ள ஆன்மாக்களிடத்து மிரங்கி, ஆன்மாவே சபையாகவும் அதனுள்ளொளியே பதியாகவும் கண்டு கலந்து பூரணமாக நிற்றல் முதலியவாம்.	āṉma oḻukkam eṉpatu - eṇpattu nāṉku nūṟāyiram yōṉi pētaṅkaḷiṭattu muḷḷa āṉmākkaḷiṭattu miraṅki, āṉmāvē capaiyākavum ataṉuḷḷoḷiyē patiyākavum kaṇṭu kalantu pūraṇamāka niṟṟal mutaliyavām.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

Moreover, வள்ளலார் (vaḻḻalār) was very strong advocate of social and spiritual harmony breaking across man-made caste and religious boundaries. For example, in his famous poem title "புனித குலம் பெறுமாறு புகலல் (punita kulam peṛmāṛu pugalal)", he sings thus: 

Original	Transliteration	Translation
சாதியிலே மதங்களிலே சமயநெறி களிலே சாத்திரச்சந் தடிகளிலே கோத்திரச்சண் டையிலே ஆதியிலே அபிமானித் தலைகின்ற உலகீர் அலைந்தலைந்து வீணேநீர் அழிதல்அழ கலவே நீதியிலே சன்மார்க்க நிலைதனிலே நிறுத்த நிருத்தமிடும் தனித்தலைவர் ஒருத்தர்அவர் தாமே வீதியிலே அருட்சோதி விளையாடல் புரிய மேவுகின்ற தருணம்இது கூவுகின்றேன் உமையே.	cātiyilē mataṅkaḷilē camayaneṟi kaḷilē cāttiraccan taṭikaḷilē kōttiraccaṇ ṭaiyilē ātiyilē apimāṉit talaikiṉṟa ulakīr alaintalaintu vīṇēnīr aḻitalaḻa kalavē nītiyilē caṉmārkka nilaitaṉilē niṟutta niruttamiṭum taṉittalaivar oruttar'avar tāmē vītiyilē aruṭcōti viḷaiyāṭal puriya mēvukiṉṟa taruṇam itu kūvukiṉṟēṉ umaiyē
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: புனித குலம் பெறுமாறு புகலல் (tiru aruṭpā: punita kulam peṛmāṛu pugalal) (6.105.1)

Besides, as part of his preaching, the saint also gave highest emphasis for the holistic மனிதநேயம் கடந்த ஆன்மநேய ஒருமைப்பாடு (manidanēyam kaḍanda ānmanēya orumaippaḍu – soul-oriented harmnony even beyond philanthropy) internalized as கருனை (karunai – compassion), தயவு (dhayavu - kindness) & அனஂபு (anbu- love) towards all forms of life not only towards fellow humans but also towards animals, plants and all forms of life. எல்லா உயிர்களும் இன்புற்று வாழ்க (ella vuyirgaḻum inbuṛṛu vāḹga – Let all life-forms live happily) was his life’s mission. To quote his famous poem titled "தனித் திருஅலங்கல் (tanit tiru alaṅgal)":

Original	Transliteration	Translation
எவ்வுயிரும் பொதுஎனக்கண் டிரங்கிஉப கரிக்கின்றார் யாவர் அந்தச் செவ்வியர்தம் செயல்அனைத்தும் திருவருளின் செயல்எனவே தெரிந்தேன் இங்கே கவ்வைஇலாத் திருநெறிஅத் திருவாளர் தமக்கேவல் களிப்பால் செய்ய ஒவ்வியதென் கருத்தவர்சீர் ஓதிடஎன் வாய்மிகவும் ஊர்வ தாலோ. எத்துணையும் பேதமுறா தெவ்வுயிரும் தம்உயிர்போல் எண்ணி உள்ளே ஒத்துரிமை உடையவராய் உவக்கின்றார் யாவர்அவர் உளந்தான் சுத்த சித்துருவாய் எம்பெருமான் நடம்புரியும் இடம்எனநான் தெரிந்தேன் அந்த வித்தகர்தம் அடிக்கேவல் புரிந்திடஎன் சிந்தைமிக விழைந்த தாலோ. கருணைஒன்றே வடிவாகி எவ்வுயிரும் தம்உயிர்போல் கண்டு ஞானத் தெருள்நெறியில் சுத்தசிவ சன்மார்க்கப் பெருநீதி செலுத்தா நின்ற பொருள்நெறிசற் குணசாந்தப் புண்ணியர்தம் திருவாயால் புகன்ற வார்த்தை அருள்நெறிவே தாகமத்தின் அடிமுடிசொல் வார்த்தைகள்என் றறைவ ராலோ.	evvuyirum potu'eṉakkaṇ ṭiraṅki'upa karikkiṉṟār yāvar antac cevviyartam ceyalaṉaittum tiruvaruḷiṉ ceyaleṉavē terintēṉ iṅkē kavvai'ilāt tiruneṟi'at tiruvāḷar tamakkēval kaḷippāl ceyya ovviyateṉ karuttavarcīr ōtiṭa'eṉ vāymikavum ūrva tālō. ettuṇaiyum pētamuṟā tevvuyirum tamuyirpōl eṇṇi uḷḷē otturimai uṭaiyavarāy uvakkiṉṟār yāvar'avar uḷantāṉ cutta citturuvāy emperumāṉ naṭampuriyum iṭameṉanāṉ terintēṉ anta vittakartam aṭikkēval purintiṭa'eṉ cintaimika viḻainta tālō. karuṇai'oṉṟē vaṭivāki evvuyirum tamuyirpōl kaṇṭu ñāṉat teruḷneṟiyil cuttaciva caṉmārkkap perunīti celuttā niṉṟa poruḷneṟicaṟ kuṇacāntap puṇṇiyartam tiruvāyāl pukaṉṟa vārttai aruḷneṟivē tākamattiṉ aṭimuṭicol vārttaikaḷeṉ ṟaṟaiva rālō.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: தனித் திருஅலங்கல் (tiru aruṭpā: tanit tiru alaṅgal) (6.110.1-3)

Of course, to this end, the स्वधर्म (svadharma – inherent duty), in terms of the अनुशासिक साधनकर्मस्य (anuśāsika sādhanakarmasya – disciplinary means of action), demanded at each stage also varies correspondingly. While one has to start with இந்திரிய ஒழுக்கம் / इन्द्रिय विनय (indiriya oḻukkam / indriya vinaya – sensual discipline) in the case of सकलात्मावस्था बाह्यबाह्य अनुभवस्य (sakalātmāvasthā bāhyabāhya anubhavasya – common-soul state of external-outer experience), there should be a gradual progress in its qualitative nature coresspondingly for achieving each of the remaining milestones viz. அந்தக்கரண ஒழுக்கம் / अन्तकरण विनय (antakkaraṇa oḻukkam / antakaraṇa vinaya – inner instrument / mental discipline), ஜீவ ஒழுக்கம் / जीव विनय (jīva oḻukkam / jīva vinaya – personal/ life discipline) & ஆன்ம ஒழுக்கம் / आत्म विनय (āṉma oḻukkam / ātma vinaya – soul discipline) respectively.

 Similarly, in terms of quantitative severity (intensity) in terms of ब्रह्मज्ञान अनुभोग प्रवृत्ति (brahmajñāna anubhoga pravṛtti – spiritual wisdom experience) experienced across each of these four milestones also varies corresspondingly viz. मन्दतर प्रवृत्ति (mandatara pravṛtti – very slow progress), मन्द प्रवृत्ति (manda pravṛtti – slow progress), तीविर प्रवृत्ति (tīvira pravṛtti- intensive progress) & तीविरतर प्रवृत्ति (tīviratara pravṛtti – very intensive progress) respectively. This is because, epistemologically speaking, the केन्द्रबिन्दु पदार्थ ज्ञानस्य (kendrabindu padārtha jñānasya – focus of categorical wisdom) demanded by each of these milestones also varies in terms of पाश ज्ञान (pāśa jñāna – fetter knowledge), पशुपाश ज्ञान (paśupāśa jñāna – human-fetter knowledge), पशु ज्ञान (paśu jñāna – human knowledge) &पति ज्ञान (pati jñāna – divine knowledge). Please be noted that technically the first type is categorized as अपर विद्या (apara vidyā – nontranscendent knowledge) as it deals with mastering the अशुद्ध माया तत्त्वानि (aśuddha māyā tattvāni – impure mystery principles) while the next two correspond to परापर विद्या (parāpara vidyā – transcendent-non-transcendent knowledge) dealing with शुद्धाशुद्ध माया तत्त्वानि (śuddhāśuddha māyā tattvāni – pure-impure mystery principles) followed by the highest state of परविद्या (paravidyā – transcendent wisdom) which not only deals with the शुद्धा माया तत्त्वानि (śuddha māyā tattvāni – pure mystery principles) but also beyond including theपरब्रह्मविद्या (parabrahmavidyā – transcendent divinity wisdom).

இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār), as part of his famous sermon on the topic of திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṇ meimoḹi – true elucidation of divine grace) prescribes the following best practices:

Original	Transliteration	Translation
இங்ஙனம் கூறிய ஒழுக்கங்களுள்ளே இந்திரிய ஒழுக்கம் கரண ஒழுக்கம் என்னு மிவற்றை நாம் ஒவ்வொருவரும் உண்மை யுணர்ச்சியுடன் மேற்கொண்டு ஒழுகவேண்டும்; ஜீவ ஒழுக்கம் ஆன்ம ஒழுக்கம் என்னும் இரு வகையான அரிய ஒழுக்கங்களை திருவருட்டுணை பெற்ற பின்னரன்றிக் கைகூடா. ஆதலால், அவ்வொழுக்கங்களைப் பெற்று ஒழுகவேண்டுவதற்கும் ஆன நன்முயற்சிகளில் பழக வேண்டும்.	iṅṅaṉam kūṟiya oḻukkaṅkaḷuḷḷē intiriya oḻukkam karaṇa oḻukkam eṉṉu mivaṟṟai nām ovvoruvarum uṇmai yuṇarcciyuṭaṉ mēṟkoṇṭu oḻukavēṇṭum; jīva oḻukkam āṉma oḻukkam eṉṉum iru vakaiyāṉa ariya oḻukkaṅkaḷai tiruvaruṭṭuṇai peṟṟa piṉṉaraṉṟik kaikūṭā. ātalāl, avvoḻukkaṅkaḷaip peṟṟu oḻukavēṇṭuvataṟkum āṉa naṉmuyaṟcikaḷil paḻaka vēṇṭum.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உரைநடைபகுதி - திருவருண் மெய்ம்மொழி (tiru aruṭpā: urainaḍaipagudi - tiru aruṇ meimoḹi)

In fact, the entire life of the noble saint is a great case study of how such a universal compassion was very integral to his very existence. Again, the noble saint-poet in his famous poem by name பிள்ளைச் சிறு விண்ணப்பம் (piḻḻaic ciṛu viṇṇappam – minor petition of child) further sings thus:

Original	Transliteration	Translation
மண்ணுல கதிலே உயிர்கள்தாம் வருந்தும் வருத்தத்தை ஒருசிறி தெனினும் கண்ணுறப் பார்த்தும் செவியுறக் கேட்டும் கணமும்நான் சகித்திடமாட்டேன் எண்ணுறும் எனக்கே நின்னருள் வலத்தால் இசைத்தபோ திசைத்தபோ தெல்லாம் நண்ணும்அவ் வருத்தம் தவிர்க்கும்நல் வரந்தான் நல்குதல் எனக்கிச்சை எந்தாய்.	maṇṇula katilē uyirkaḷtām varuntum varuttattai oruciṟi teṉiṉum kaṇṇuṟap pārttum ceviyuṟak kēṭṭum kaṇamumnāṉ cakittiṭamāṭṭēṉ eṇṇuṟum eṉakkē niṉṉaruḷ valattāl icaittapō ticaittapō tellām naṇṇumav varuttam tavirkkumnal varantāṉ nalkutal eṉakkiccai entāy.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: பிள்ளைச் சிறு விண்ணப்பம் (tiru aruṭpā: piḻḻaic ciṛu viṇṇappam) (6.19.23)

இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) was also against various superstitious beliefs and customs including evil practice of offering animals like goat, cock, hen etc., as sacrifice to minor deities in the rituals. For example, in his பிள்ளைப் பெரு விண்ணப்பம் (tiru aruṭpā: piḻḻaipperu viṇṇappam – major petition of child), he sings thus::

Original	Transliteration	Translation
வாடிய பயிரைக் கண்டபோ தெல்லாம் வாடினேன் பசியினால் இளைத்தே வீடுதோ றிரந்தும் பசியறா தயர்ந்த வெற்றரைக் கண்டுளம் பதைத்தேன் நீடிய பிணியால் வருந்துகின் றோர்என் நேர்உறக் கண்டுளந் துடித்தேன் ஈடின்மா னிகளாய் ஏழைக ளாய்நெஞ் சிளைத்தவர் தமைக்கண்டே இளைத்தேன். நலிதரு சிறிய தெய்வமென் றையோ நாட்டிலே பலபெயர் நாட்டிப் பலிதர ஆடு பன்றிகுக் குடங்கள் பலிக்கடா முதலிய உயிரைப் பொலிவுறக் கொண்டே போகவும் கண்டே புந்திநொந் துளநடுக் குற்றேன் கலியுறு சிறிய தெய்வவெங் கோயில் கண்டகா லத்திலும் பயந்தேன். துண்ணெனக் கொடியோர் பிறவுயிர் கொல்லத் தொடங்கிய போதெலாம் பயந்தேன் கண்ணினால் ஐயோ பிறஉயிர் பதைக்கக் கண்டகா லத்திலும் பதைத்தேன் மண்ணினில் வலையும் தூண்டிலும் கண்ணி வகைகளும் கண்டபோ தெல்லாம் எண்ணிஎன் உள்ளம் நடுங்கிய நடுக்கம் எந்தைநின் திருவுளம் அறியும்.	vāṭiya payiraik kaṇṭapō tellām vāṭiṉēṉ paciyiṉāl iḷaittē vīṭutō ṟirantum paciyaṟā tayarnta veṟṟaraik kaṇṭuḷam pataittēṉ nīṭiya piṇiyāl varuntukiṉ ṟōr'eṉ nēr'uṟak kaṇṭuḷan tuṭittēṉ īṭiṉmā ṉikaḷāy ēḻaika ḷāyneñ ciḷaittavar tamaikkaṇṭē iḷaittēṉ. nalitaru ciṟiya teyvameṉ ṟaiyō nāṭṭilē palapeyar nāṭṭip palitara āṭu paṉṟikuk kuṭaṅkaḷ palikkaṭā mutaliya uyiraip polivuṟak koṇṭē pōkavum kaṇṭē puntinon tuḷanaṭuk kuṟṟēṉ kaliyuṟu ciṟiya teyvaveṅ kōyil kaṇṭakā lattilum payantēṉ. tuṇṇeṉak koṭiyōr piṟavuyir kollat toṭaṅkiya pōtelām payantēṉ kaṇṇiṉāl aiyō piṟa'uyir pataikkak kaṇṭakā lattilum pataittēṉ maṇṇiṉil valaiyum tūṇṭilum kaṇṇi vakaikaḷum kaṇṭapō tellām eṇṇi'eṉ uḷḷam naṭuṅkiya naṭukkam entainiṉ tiruvuḷam aṟiyum.
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: பிள்ளைப் பெரு விண்ணப்பம் (tiru aruṭpā: piḻḻaip peru viṇṇappam) (6.20.62-64)

In the esoteric sense, பூரண ஒழுக்கம் / पूरण अभ्यास (pūraṇa oḹukkam / pūraṇa abhyāsa - holistic discipline) involves a deeper spiritual transition of the soul, which is a kind of inner spiritual pilgrimage (involution), traversing through fourfold hierarchical realms and with the objective of spiritually cleansing the शड्त्रिम्शत् तत्त्वानि व्य्वहारिकसत्यस्य (śaḍtrimśat tattvāni vyvahārikasatyasya - thirty-six evolutes of phenomenal realm):

#	मुक्तिमर्ग यात्र (muktimarga yātra – salvation-path pilgrimage)	आश्रय अभ्यासस्य (āśraya abhyāsasya – locus of discipline)	चर्याचरण (caryācaraṇa – disciplinary conduct)	कार्यवस्था चैतन्यस्य (kāryavasthā caitanyasya – effectual state of consciousness)	சுத்தமாகும் தத்துவங்கள் / पवित तत्त्वानि (suddamāgum tattuvaṅgaḻ / pavita tattvāni – evolutes cleansed)
1	भौतीक यात्र (bhautīka yātra - physical pilgrimage)	இந்திரிய ஒழுக்கம் /इन्द्रिय अभ्यास्य (indiriya oḹukkam / indriya abhyāsa – sense discipline)	சரியையில் சரியை / चर्यचर्ये (cariyaiyilcariyai / caryacarye – conduct in conduct)	விழிப்பில் விழிப்பு / जाग्रत् जाग्रति (viḹppil viḹppu / jāgrat jāgrati – wake in wake)	विंशतिविध अशुद्धमाया प्रकृतितत्त्वानि (viṃśatividha aśuddhamāyā prakṛti tattvāni – twenty-fold impure-mystery matter-evolutes): ஐவகை தூலபூதங்களின் சுத்தி / शुद्धि पञ्चविधस्थूलभूततत्त्वानाम् (aivagai tūlabūdaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhasthūlabhūtatattvānām – cleansing of five-fold-gross elements) ஐவகை கர்மேந்திரியங்களின் சுத்தி /शुद्धि पञ्चविधकमेन्द्रियाणाम् (aivagai karmEndriyaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhakamendriyāṇām – cleansing of fivefold conative senses) ஐவகை ஞானேந்திரியங்களின் சுத்தி /शुद्धि पञ्चविधज्ञानेन्द्रियाणाम् (aivagai jñānendiriyaṅgaḻin suddi / śuddhi pañcavidhajñānendriyāṇām – cleansing of fivefold cognitive senses) ஐவகை தன்மாத்திரைகளின் சுத்தி / शुद्धि पञ्च तन्मात्राणि (aivagai tanmāttiraigaḻin suddi / śuddhi pañca tanmātrāṇi – cleansing of fivefold sensations)
2	मानसीक यात्र (mānasīka yātra - Mental Journey)	கரண ஒழுக்கம் / करण अभ्यास (karaṇa oḹukkam / karma abhyāsa – psychic discipline)	சரியையில் கிரியை / क्रियाचर्ये (cariyaiyilkiriyai / kriyācarye – rite in conduct)	விழிப்பில் கனவு /स्वप्न जाग्रति (viḹppil kanavu / svapna jāgrati – dream in wake)	चतुर्विध अशुद्धमाया प्रकृतितत्त्वानि (caturvidha aśuddhamāyā prakṛti tattvāni – twentyfold impure-mystery matter-evolutes): மானச சக்திகள் / मानस शक्तिताः (mānasa sattigaḻ / mānasa śaktitāḥ - mental faculties)
3	आत्मार्त यात्र (ātmārta yātra - spiritual journey)	ஜீவ ஒழுக்கம் /जीव अभ्यास (jīva oḹukkam /jīva abhyāsa – life discipline)	சரியையில் யோகம் / योगचर्ये (cariyaiyilyōgam / yogacarye – yoga in conduct)	விழிப்பில் உறக்கம் / सुषुप्ति जाग्रति (viḹppil uṛakkam / suṣupti jāgrati – sleep in wake)	त्रिविधप्रमातृ शुद्धाशुद्धमाया पुरुषतत्त्वानि (trividhapramātṛ śuddhāśuddhamāyā puruṣatattvāni – trifold pure-impure-mystery spirit-evolutes): सकलात्मन् (sakalātman – mundane self) प्रलयाकलात्मन् / प्रलयकेवलिन् (pralayākalātman / pralayakevalin – dissolution-fraction self / dissolution alone self) विज्ञानकलात्मन् / विज्ञानकेवलिन् (vijñānakalātman / vijñānakevalin –gnosis-part self / gnosis-only self)
4		ஆன்ம ஒழுக்கம் /आत्म अभ्यास (ānma oḹukkam /ātma abhyāsa – spirit discipline)	சரியையில் ஞானம் / ज्ञानचर्ये (cariyaiyiljñānam / jñānacarye – gnosis in conduct)	விழிப்பில் பேருறக்கம் / तुरीय जाग्रति (viḹppil pēruṛakkam / turīya jāgrati – trance in wake)	चतुर्विधप्रमातृ शुद्धमाया पुरुषतत्त्वानि (caturvidhapramātṛ śuddhamāyā puruṣatattvāni – four-fold-knower pure-mystery spirit-evolutes) मन्त्रविद्येश्वर / शुद्धविद्या (mantravidyeśvara / śuddhavidyā – theosonic divinity / pure-gnosis) मन्त्रेश्वर / महेश्वर (mantreśvara / maheśvara – theosonic divinity / supreme divinity) मन्त्रमहेश्वर / सदाशिव (mantramaheśvara / sadāśiva – theosonic supreme divinity / pure-gnosis) अकलशिवशक्ति (akalaśivaśakti – undifferentiated auspicious energy)

In the following chart, I have tried to provide a visual perspective of whatever we have tabulated above in terms of the spiritual pilgrimage and பூரண ஒழுக்கம் / पूरण अभ्यास (pūraṇa oḹukkam / pūraṇa abhyāsa - holistic discipline).

In fact, the very purpose of  the terrestrial incarnation of the the noble saint இராமலிங்க வள்ளலார் (irāmaliṅga vaḻḻalār) was to facilitate such a spiritual transitioning of the collective human consciousness.  

Original	Transliteration	Translation
அகத்தே கறுத்துப் புறத்துவெளுத் திருந்த உலகர் அனைவரையும் சகத்தே திருத்திச் சன்மார்க்க சங்கத் தடைவித் திடஅவரும் இகத்தே பரத்தைப் பெற்றுமகிழ்ந் திடுதற் கென்றே எனைஇந்த உகத்தே இறைவன் வருவிக்க உற்றேன் அருளைப் பெற்றேனே..	agattē kaṛuttup muṛattuveḻut tirunda ulagar anaivaṛaiyum sagattē tiruttic sanmārgak saṅgat taḍaivit tiḍa avarum igattē parattaip peṛṛumagiḹndidutaṛ kenṛē enai inda ugattē iṛaivan varuvikka uṛṛēn aruḻaippeṛṛēnē	That I may bring under the fold of the Society of the True Path (to the Godhead) all the people of the world, who are black at heart but white exteriorly, by reforming them in this world, and that they may here on earth itself gain the hereafter (mukti) and rejoice, for this sole purpose God brought me down in this age and I arrived here and grace gained. -translation by Vanmikinathan
Tamil Reference :- திரு அருட்பா: உற்றதுரைத்தல் (tiru aruṭpā: uṛṛaduraittal) (6.90.9)